ΚΑΙ ΕΙΠΕΝ Η ΘΕΑ ΔΗΜΗΤΡΑ: ΦΤΙΑΞΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΨΩΜΙ ΣΟΥ!

Καί είπεν η Θεά Δήμητρα: φτιάξε και συ το ψωμί σου! Η Θεά Δήμητρα θα μας μαλώσει που δεν αξιοποιούμε σωστά τα δώρα της , τα δημητριακά. (σιτάρι, σίκαλη, καλαμπόκι, κλπ) Δεν σεβόμαστε την Μητέρα Γη . Η λέξη Δήμητρα= Δημήτηρ, βγαίνει από τις λέξεις γη-μήτηρ! Υπάρχει και η περίπτωση να συμμαχήσει η Δήμητρα με τον Διόνυσο (κρασί) και με την Αθηνά (ελιές-λάδι) εναντίον μας που δεν εκτιμούμε όσο πρέπει τα 3 ιερά τρόφιμα που είναι : ο σίτος, ο οίνος και το έλαιον. Αλλά ας πάε στο θέμα μας: Γιατί σήμερα δεν τρώμε αγνό ζυμωτό ψωμί αλλά ‘πλαστικοποιημένο’? Οι φούρνοι μιαν φοράκι έναν καιρό έφτιαχναν πεντανόστιμο χορταστικό χωριάτικο ψωμί που τρωγόταν και μετά από μέρες. Τις τελευταίες δεκαετίες βάζουν πολλή μαγιά για να φουσκώσει γρήγορα, δεν έχει γίνει η απαραίτητη ζύμωση ώστε να γίνει πραγματικά ζυμωτό, και το αποτέλεσμα είναι το ψωμί να είναι σαν σφουγγάρι και άνοστο και όταν το τρώμε παχαίνουμε. Και δεν φτάνει μόνο αυτό, αλλά τα τελευταία χρόνια βάζουν μέσα στο αλεύρι γλουτένη που μόλις το φάμε φουσκώνουμε, λες και φάγαμε αέρα. Αλλά γιατί το κάνουν αυτό οι φουρνάρηδες και οι αλευροποιίες?!. 
Οι φούρνοι ψάχνουν την εύκολη λύση, φτιάχνουν β’ διαλογής ψωμί για μιά μόνο μέρα, κάπως φτηνό, και έτσι πηγαίνεις κάθε μέρα στο φούρνο και ψωνίζεις και άλλα πολλά που δεν είναι απαραίτητα όσο το ψωμί. (γλυκά , γάλα, παγωτά, αναψυκτικά με συντηρητικά, κλπ, τα οποία κι αυτά είναι β΄διαλογής, είναι βιομηχανοποιημένα, δεν είναι παραδοσιακά) Το ψωμί αυτό αν δεν το φάς, το πετάς την άλλη μέρα. Επίσης σ όλες τις ταβέρνες το ψωμί που δεν έφαγες το πετάνε μετά. Πρόκειται κανονικά γιά έγκλημα! Διότι το ζυμωτό ψωμί ποτέ δεν πετιέται κατά παράδοση, ούτε τα ψίχουλα! Οι βιομηχανίες αλεύρου προωθούν κι αυτές το μεταλλαγμένο στάρι, με χημικά-συντηρητικά για να μην πιάνει σκουλίκια, κλπ Ωστόσο όποιος ψάξει μπορεί να βρεί αγνό ελληνικό στάρι και αλεύρι. Αλλά το θέμα είναι γιατί δεν φτιάχνουμε μόνοι μας ζυμωτό ψωμί, αφού οι φούρνοι δεν έχουν καλό ψωμί? Ή γιατί δεν έχει βρεθεί ένας ξύπνιος φούρναρης που να φτιάχνει μόνο ζυμωτό ψωμί σε φούρνο με ξύλα, και να θησαυρίσει. (?) Δεν υπάρχει απάντηση. Είμαστε τεμπέληδες, καλομαθημένοι και -τέλος- βλάκες. Προτιμάμε την εύκολη λύση εις βάρος της ποιότητας. Γι αυτό και μας έχει τιμωρήσει ήδη η θεά Δήμητρα. Είμαστε οι 90% υπέρβαροι, λίγο ή πολύ παχύσαρκοι. Τι άλλη τιμωρία να μας κάνει? Στο Άγιο Όρος το ψωμί είναι ζυμωτό. Αρκεί μια μικρή φετούλα , σαν αντίδωρο, για να συνοδέψεις το φαγητό σου. Η σωστή λέξη για το ψωμί είναι ‘άρτος’, κι όμως ακόμα και ο άρτος που δίνουν στις εκκλησίες, κι αυτός δεν είναι ζυμωτό ψωμί! Πώς κατάντησε η θρησκεία μας! Υπάρχουν όμως κάτι μερακλήδες θρησκευόμενοι , πιστοί της Θεάς Δήμητρας, που κάθε λίγες μέρες φτιάχνουν μόνοι τους το ζυμωτό ‘χωριάτικο’ ψωμί τους. Οι πιό ‘φανατικοί’ πιστοί το ψήνουν και σε φούρνο με ξύλα. Και το βουτάνε και στο λαδάκι, και πίνουνε και λίγο κρασάκι. Πόσο μυστήριο η αρχαία θρησκεία μας! Πόση ομορφιά! Ας τους μιμηθούμε. Δεν ξανααγοράζουμε ψωμί με γλουτένη, αλλά πραγματικά ζυμωτό ψωμί. Εστω κι αν είναι ακριβότερο, στην πράξη είναι φτηνότερο γιατί χορταίνεις τρώγοντας λίγο. Κι όποιος μπορεί φτιάχνει άρτο μόνος του και δεν πάει καν στο φούρνο. Η Δήμητρα θα σταθεί συμπαραστάτης. 
Αντώνης Αντωνόπουλος, Κυπαρισσία