google.com, pub-4409140963597879, DIRECT, f08c47fec0942fa0 Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ- ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ- ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ

Ταξικό μίσος ή κοινωνική δικαιοσύνη;
Η αλήθεια για τις εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών

Εδώ και μέρες πολλοί συνάδελφοι μου δικηγόροι και άλλοι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι στο δρόμο, διαμαρτυρόμενοι για τις νέες ρυθμίσεις του προσχέδιου του ασφαλιστικού. Η αναταραχή αυτή προέκυψε από δικαιολογημένη ανησυχία των ελεύθερων επαγγελματιών, που έχουν κάθε δίκιο να είναι καχύποπτοι μετά την πενταετή θύελλα των μνημονίων απέναντι σε κάθε μέτρο που φαίνεται να θίγει το εισόδημα τους. Υποδαυλίσθηκε όμως καθαρά από τη μεριά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με σκόπιμες υπερβολές,  μαγείρεμα  στοιχείων και παν-κινητοποίηση των στελεχών επιρροής της. Για «ταξικό μίσος» μίλησε στη βουλή ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος, προφανώς, φιλοδοξεί να γίνει αρχηγός του κινήματος της κατσαρόλας, περνώντας πρώτα από την ηγεσία του κινήματος της γραβάτας. 
Τι προσπαθούμε με τη μεταρρύθμιση; Να εφαρμόσουμε με πνεύμα ισονομίας και κοινωνικής δικαιοσύνης, τους ίδιους κανόνες σε όλους, στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, σε μισθωτούς και σε ελεύθερους επαγγελματίες. Για την κύρια σύνταξη να πληρώνει ο καθένας το 20% του εισοδήματος του, ούτως ώστε και η σύνταξη που θα πάρει να είναι ανάλογη, αφού θα υπολογίζεται στη βάση του μέσου εισοδήματος του εργασιακού του βίου με την εφαρμογή του ίδιου ποσοστού αναπλήρωσης για όλους. Μέχρι στιγμής όλοι οι αυταπασχολούμενοι πλήρωναν εισφορές βάσει ασφαλιστικών κλάσεων που υπολόγιζαν ένα εικονικό εισόδημα με μοναδικό κριτήριο τα χρόνια στο επάγγελμα. Ο ιδιοκτήτης ενός περιπτέρου και ενός σούπερ μάρκετ, ο ιδιοκτήτης μιας κατασκευαστικής εταιρίας με τζίρο εκατομμυρίων και το ταπεινό «μπλοκάκι» που δουλεύει για αυτόν πληρώνουν την ίδια εισφορά, αν έχουν τα ίδια χρόνια ασφάλισης.
Για τους ελεύθερους επαγγελματίες, λοιπόν, δεν αλλάζουμε τα ποσοστά των εισφορών, αλλάζουμε τη βάση υπολογισμού, από το εικονικό εισόδημα στο πραγματικό.  Αν δεν το κάναμε αυτό, στο πλαίσιο ενός ενιαίου ασφαλιστικού φορέα, οι μισθωτοί θα πλήρωναν και για τη σύνταξη των ελεύθερων επαγγελματιών. Άλλωστε, οι εισφορές των τελευταίων ήταν, σχετικά με αυτές των μισθωτών, χαμηλότερες γιατί συμπληρώνονταν στο παρελθόν από πόρους που σήμερα έχουν καταργηθεί, όπως, για παράδειγμα, ποσοστό επί των συμβολαίων  αγοραπωλησιών ακινήτων που χρηματοδοτούσε τα ταμεία των νομικών. 
Τις εισφορές τις υπολογίζουμε στο καθαρό πραγματικό εισόδημα, αφού αφαιρεθούν, συνεπώς, τα πάσης φύσεως έξοδα. Από την εφαρμογή του νέου συστήματος όσοι αυτοαπασχολούμενοι –και αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα- έχουν εισόδημα μικρότερο από 12.000 Ευρώ το χρόνο κερδίζουν. Για τους άλλους, προκύπτουν επιβαρύνσεις, οι οποίες όμως σε καμιά περίπτωση δεν φτάνουν τα  τερατώδη ποσοστά που γράφονται. Και αυτό κυρίως γιατί, όσοι επιχειρούν τις τερατολογίες αυτές, παρασιωπούν το γεγονός ότι η αύξηση των εισφορών συνεπάγεται μείωση του φόρου. 
Αυτό που νοιάζει, τελικά, κάθε άνθρωπο είναι πόσα λεφτά του μένουν στην τσέπη αφού πληρώσει όλες τις υποχρεώσεις του. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να δούμε συνολικά το ασφαλιστικό και το φορολογικό βάρος. Κάθε επιπλέον ευρώ υπέρ της ασφαλιστικής εισφοράς δυναμώνει το ασφαλιστικό ταμείο αλλά ταυτόχρονα, επειδή συνυπολογίζεται στα έξοδα του αυτοαπασχολούμενου, μειώνει αναλόγως τη φορολογική υποχρέωση.  Με απλά λόγια, η ασφαλιστική επιβάρυνση επιφέρει φορολογική ελάφρυνση. Μάλιστα, όπως προβλέπουν τα άρθρα 70 και 71 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, αν η μείωση του καθαρού εισοδήματος που θα προκύψει είναι μεγαλύτερη από 25%, ο υπόχρεος μπορεί να απαλλαγεί από την υποχρέωση προκαταβολής του φόρου.
Ας ξεκαθαρίσουμε τα παραπάνω με ένα παράδειγμα, και μάλιστα το πιο ακραίο: ένας μηχανικός που έχει καθαρό εισόδημα γύρω στις 5.600 ευρώ το μήνα. Αυτός έχει πολύ μεγάλη επιβάρυνση στις ασφαλιστικές του υποχρεώσεις, θα πληρώσει περίπου 2130 ευρώ αντί 300 που θα έδινε με το ισχύον σύστημα. Η φορολογική του όμως υποχρέωση μειώνεται (με μηνιαία αναγωγή) από περίπου 1500 ευρώ στα 900 ευρώ. Αν αθροίσουμε φορολογικά και ασφαλιστικά βάρη στο συγκεκριμένο παράδειγμα, που, επαναλαμβάνω, είναι το πιο ακραίο, θα δούμε ότι η συνολική επιβάρυνση στα καθαρά κέρδη αγγίζει το 55% από 31% που ήταν στο παρελθόν.  Η επιβάρυνση αυτή, όμως, έρχεται να καλύψει το χρηματοδοτικό κενό που προκαλεί η  αύξηση κατά 10% των χρημάτων που θα μείνουν στην τσέπη της συντριπτικής πλειονότητας των μηχανικών που βγάζουν λιγότερα από 10.000 Ευρώ το χρόνο «καθαρά». Και για τους τελευταίους, η επιβάρυνση στο εισόδημα τους ήταν μόνον από τις ασφαλιστικές εισφορές 33% με το παλιό σύστημα, μεγαλύτερη δηλαδή από την αθροιστική του πολύ πλουσιότερου συναδέλφου τους.
Αυτού του είδους την αναδιανομή την επιδιώξαμε, δεν προέκυψε κατά λάθος. Ούτε πρόκειται για ταξικό μίσος. Θέλουμε να δίνουν περισσότερα αυτοί που έχουν πιο πολλά και λιγότερα όσοι δεν έχουν. Θέλουμε να υπηρετήσουμε  τα συμφέροντα των πολλών, όχι των λίγων. Την υποχρέωση κοινωνικής αλληλεγγύης άλλωστε, την επιβάλει το Σύνταγμα μας στο άρθρο 25. Και οι δίκαιες αλλαγές, όμως, δεν πρέπει να γίνονται με ανεπιεική τρόπο για να μην καταλήγουν σε άδικα αποτελέσματα.
Για αυτό το λόγο ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ήδη διορθωτικά μέτρα. Πρώτα από όλα για τους νέους επιστήμονες, που για μια πενταετία θα πληρώνουν πολύ μικρότερες εισφορές σε σχέση με τους άλλους συναδέλφους τους, μικρότερες και σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα. Θα υπάρχει ενίσχυση των άνεργων νέων επιστημόνων και όσοι από αυτούς τεθούν σε αναστολή άσκησης επαγγέλματος θα απαλλάσσονται από την υποχρέωση καταβολής εισφορών. Τα «μπλοκάκια», ανεξαρτήτως ηλικίας, ήδη από τις αρχικές προβλέψεις του νόμου πληρώνουν μόνον 6,5% εισφορά, όχι 20%. 
Και πάλι, και μετά από αυτά, είναι γεγονός ότι οι εισφορές είναι υψηλές. Και των μισθωτών είναι. Δεν μπορούν όμως σήμερα να μειωθούν, αν θέλουμε ταυτόχρονα να μην μειωθούν οι συντάξεις. Ποιο είναι το στοίχημα; Να διευρύνουμε την εισφοροδοτική βάση. Δεδομένου ότι μειώνουμε τις εισφορές για τη μεγάλη πλειονότητα, προσδοκούμε ότι ασφαλισμένοι που είναι σήμερα εκτός συστήματος θα μπορέσουν να επιστρέψουν σε αυτό. Και, φυσικά, εξορθολογίζοντας τα οικονομικά των ταμείων, διευκολύνουμε τη γρηγορότερη ανάκαμψη της οικονομίας. Σε τρία χρόνια από σήμερα, όταν θα έχουν ωριμάσει όλες οι μεταβατικές περίοδοι του νόμου και η ανάπτυξη θα έχει επιστρέψει, είναι βέβαιο ότι οι εισφορές θα μειωθούν σημαντικά.
 Συζητάμε ήδη με τους συλλόγους τους για μέτρα που θα ελαφρύνουν μέχρι τότε τις συνέπειες για τους ελεύθερους επαγγελματίες μέσων εισοδημάτων, μέχρι 30.000-40.000 Ευρώ. Ανοικτοί είμαστε σε κάθε εναλλακτική. Για παράδειγμα, είμαστε πρόθυμοι να συζητήσουμε πρόταση που μας τέθηκε η επικουρική σύνταξη και το εφάπαξ να δίνονται από ένα επαγγελματικό ή αλληλοβοηθητικό ταμείο ανά κλάδο, ώστε να μην υπάρχει η σημερινή επιβάρυνση κατά 11% που αντιστοιχεί σε αυτά, με μέριμνα, προφανώς, για τη χρηματοδότηση των σημερινών επικουρικών.
 Είμαστε ανοικτοί στον διάλογο με την κοινωνία. Αρκεί να εξασφαλίζεται η ουσία της μεταρρύθμισης: Ισονομία και κοινωνική δικαιοσύνη. 

Post a Comment

Νεότερη Παλαιότερη