Εντυπωσιακά εκφραστικά, και λογοτεχνικά είναι τα λόγια του αυτοβιογραφικού του με την περιγραφή της ζωής του , στην παιδική ηλικία και συγκινούν τον Αναγνώστη …[Η πρώτη μου ανάσα ήταν θρούμπη και ρίγανη, των πουλιών το κελάδημα, η πρώτη μου μουσική. Πρωτανοίγοντας τα μάτια μου είδα τα αγριολούλουδα. Τα νόμισα μάτια του Θεού .Μου χαμογελούσαν και μοσχομύριζαν . Στον ¨Αι Λιά το ξωκλήσι που όλους και όλους δεν μας χωρούσε, του θεού το μεγαλείο τόνιωσα τρανό. Εκεί έμαθα και να τον δοξολογώ. Μικρά και ταπεινά τα έργα μου,Φύλαξα ήμερα και άκακα πρόβατα και ανυπότακτα κατσίκια, Τάισα κότες και κοκόρια, καβαλίκεψα άλογα , όργωσα με τα μουλάρια που τραβούσαν τ’ αλέτρι του Ησιόδου. Πούλησα ξύλα για να ζήσω και να μορφωθώ…] Με τα λόγια του αυτά εκφράζει την ταπεινότητά του και τον αυτοσεβασμό του και τον καταξιώνουν στη συνείδηση όλων. Προσωπικά με συγκίνησαν, γιατί θυμήθηκα την δική μου ζωή στο απέναντι χωριό που γεννήθηκα και μεγάλωσα, το Αρτίκι..
¨Ο Στάθης είναι απλός και ταπεινός , ως Ανθρωπος . Ποτέ δεν προέβαλε τον εαυτό του, όμως οι αρετές του αυτές, τον οδήγησαν σε μονοπάτια φωτεινά και γεμάτα ευωδίες. Η ευγένεια της Ψυχής του εμφανίζεται σαν γλυκειά χάρη , απλωμένη στο προσωπό του και εκδηλώνεται με αγνό συναίσθημα ακατάληπτης λεπτότητας. Από τα χείλη του εξέρχεται καλωσύνη , η δε καρδιά του είναι γεμάτη σύνεση και γνώση.
Η ζωή του με την Αξιαγάπητη Σύζυγό του Κάκια, επίσης Εκπαιδευτικό , τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους είναι Δημιουργική, γεμάτη αρμονία, η δε ψυχική τους ωραιότητα μένει αγέραστη στο διηνεκές. Αγαπητέ Στάθη, είσαι παράδειγμα προς μίμηση, για το ήθος, την εφροσύνη την μεγαλοκαρδία σου και τη σωφρωσύνη. Σου εύχομαι πάντα επιτυχίες και καλοτάξειδο το βιβλίο. Να έχεις υγεία και δύναμη . Ο εν τριάδει Θεός μας, να καταυγάζει το φως της Χάριτός του ,στις καρδιές όλων μας.
Αθήνα 12 Μαίου 2017-05-12 Δημήτρης Μητρόπουλος Αρτικαίος και Φίλος